Umiejętność reagowania przez psa na różnorodne komendy to coś znacznie więcej niż „wykonywanie sztuczek”. To sposób na zapewnienie czworonogowi bezpieczeństwa, nawiązywanie z nim relacji oraz zapewnienie mu stymulacji behawioralnej, jakiej potrzebuje. Jak nauczyć psa komend? Spis treści: Kilka słów o nauce z psem Jak nauczyć psa przychodzenia na zawołanie Jak nauczyć psa komendy zostań Jak nauczyć psa aportować? Jak nauczyć psa „siad”? Jak nauczyć psa leżeć? Jak nauczyć psa daj głos Jak nauczyć psa dawać łapę Jak nauczyć psa turlaj się Kilka słów o nauce z psem Trening z psem powinien być zawsze przyjemnością – zarówno dla czworonoga, jak i dla nas. Warto o tym pamiętać, aby podchodzić do pracy z podopiecznym z cierpliwością i wyrozumiałością. Trenowanie wspólnie z psem należy rozpocząć w przestrzeni zamkniętej, którą zna: w zaciszu domu czy mieszkania, z czasem można przenieść się do ogrodu albo parku. Im mniej „rozpraszaczy” dookoła na początku, tym lepiej, zwłaszcza jeśli pies do tej pory nie miał okazji trenować. Behawioryści zalecają rozpoczęcie nauki z psem najwcześniej jak to możliwe, czyli najlepiej w okresie szczenięcym. Psy w wieku kilku miesięcy są w stanie opanować wiele komend, należy jednak być cierpliwym i konsekwentnym. Co ważne, wypracowanie dobrych nawyków u psa w tak młodym wieku, będzie procentować w przyszłości. Zwierzęta, które na etapie szczenięcym zostały nauczone komend, łatwiej przyswajają nowe polecenia w dorosłości. Trenując z psem, warto pamiętać o następujących zasadach: Prostota – im prostsze polecenia, tym lepiej. Mówienie do psa opisowo nie ma sensu. Komendy powinny być krótkie i jasne. Konsekwencja – aby trening był efektywny, zasady opracowane w trakcie jego trwania powinny obowiązywać zawsze. Tzn. jeśli nie chcemy, aby pies wchodził na kanapy i krzesła, nie możemy pozwalać mu na to „sporadycznie”. Musimy tego samego wymagać od wszystkich domowników i osób, które opiekują się psem. Nagrody – nie ma nic złego w nagradzaniu psa za poprawne wykonanie komendy. Co więcej, jest to wskazane. Wysokiej jakości przekąski to motywator, który pomaga psu w realizacji zadania. Pamiętajmy jednak, że stosując przysmaki, należy wliczać je do dziennego bilansu energetycznego psa i nie powinny one stanowić więcej, niż 10% jego zapotrzebowanie na kalorie. Cierpliwość – niektóre psy szybko uczą się nowych komend, inne potrzebują więcej czasu. Jeśli czujesz, że brakuje Ci cierpliwości, aby pracować ze swoim psem, skonsultuj się z behawiorystą, który podpowie, jakie metody treningu będą skuteczne w Waszym przypadku. W ramach wspólnych spotkań z profesjonalistą łatwiej wypracować pozytywne nawyki. Chociaż odpowiedzialni opiekunowie psów doskonale to wiedzą, i tak warto podkreślać: w czasie treningów, jak i poza nimi, nigdy nie stosujemy kar cielesnych. Jakakolwiek forma agresji wywołuje problemy behawioralne i powoduje cierpienie psa. Wszystkie wymienione niżej komendy pomagają zapanować nad psem, gdy jest nadmiernie podekscytowany. Mogą odwrócić jego uwagę od gości, zatrzymać go na przejściu dla pieszych czy przywołać, gdy grozi mu niebezpieczeństwo (np. oddalił się na zbyt dużą odległość). Jak nauczyć psa przychodzenia na zawołanie? Instrukcja, jak nauczyć psa „do nogi”: Trenujemy na zewnątrz z wykorzystaniem smyczy lub bez niej, jeśli nasz pies jest w tym miejscu bezpieczny. W zamkniętej dłoni trzymamy smakołyk. Szybko odchodzimy od podopiecznego na parę kroków i wydajemy komendę („chodź” albo „do nogi”). Kiedy pies podejdzie, nagradzamy go smakołykiem. Odwracamy kolejność i wprowadzamy ćwiczenie w trakcie spaceru (będąc w ruchu). Wydajemy komendę „chodź” i cofamy się lub skręcamy. Nagradzamy podopiecznego, jeśli skieruje się za nami. Jak nauczyć psa komendy „zostań”? Instrukcja, jak nauczyć psa „zostań”: Odchodzimy od psa na parę kroków. Pokazujemy mu ulubioną zabawkę, ale od razu zakrywamy ją dłonią i mówimy „zostań”. Jeśli pies pozostanie na swoim miejscu, nagradzamy jego zachowanie przysmakiem i zachęcamy do zabawy, np. rzucając zabawkę i mówiąc „łap”. Za każdym prawidłowo wykonanym ćwiczeniem nagradzamy psa. Wydajemy komendę „zostań” i kładziemy zabawkę na podłodze obok psa, zasłaniając ją. Unikamy ruchów, które mogą zachęcić podopiecznego do zabawy. Jeśli pies pozostanie na miejscu – nagradzamy jego wysiłek, następnie przechodzimy do aktywności („łap”). Stopniowo rezygnujemy z nagradzania psa przysmakami i nie używamy zabawki. Za każdym pozytywnym wykonaniem komendy, głaszczemy i chwalimy psa. Z czasem możemy zacząć wychodzić do innego pokoju/znikać psu z oczu, zmieniać miejsca ćwiczeń itp. Jak nauczyć psa aportować? Instrukcja jak nauczyć psa aportowania: Zaopatrujemy się w dwie identyczne zabawki i ulubione smakołyki psa. Próbujemy zainteresować psa zabawką i skłaniamy go do tego, aby chciał chwycić ją w zęby, jednak nie pozwalamy mu na to. Uciekamy z zabawką, a następnie rzucamy ją na kilka metrów od siebie – pies zapewne za nią pobiegnie i chwyci ją w zęby. Wołamy psa i pokazujemy mu drugą zabawkę (jednakową jak pierwsza). Rzucamy trzymaną w ręce zabawkę. Pies wypuści tę, którą ma w zębach i pobiegnie za tą, która jest w ruchu. Podchodzimy do pozostawionej przez psa zabawki i podnosimy ją. Pokazujemy ją podopiecznemu, ale nie wypuszczamy jej z ręki. Czekamy, aż pies podejdzie do nas i odda nam „swoją” zabawkę. W tym celu warto wprowadzić komendę „daj” lub „puść”. Co ważne – nie szarpiemy zabawki, nie wyrywamy i nie gonimy psa. Jeśli pies odda nam zabawkę, to wprowadzamy nagrodę w postaci smakołyku. Z czasem wprowadzamy komendę „aport”. Jak nauczyć psa „siad”? Instrukcja jak nauczyć psa komendy „siad”: Trzymamy smakołyk w zamkniętej dłoni na wysokości nosa lub uszu psa. Jeśli pies jest niewielki – warto w tym celu usiąść, aby nie schylać się nad nim i nie odwracać tym samym uwagi psa. Wolnym ruchem przesuwamy dłoń z przysmakiem pomiędzy uszami podopiecznego, kierując się w stronę ogona. Taki ruch naturalnie powoduje siad. Gdy tak się stanie – nagradzamy czworonoga. Po kilku próbach z przysmakiem wykonujemy to samo, ale bez smakołyka w ręce. Kiedy pies usiądzie – nagradzamy go. Próbujemy na zmianę wspomnianego postępowania – raz z przysmakiem, a raz bez. Dodajemy komendę „siad” i za każdym razem nagradzamy. Redukujemy gest dłonią tak, aby doprowadzić jedynie do wykonywania polecenia po komendzie. Redukujemy nagradzanie przysmakiem, zastępując tę nagrodę pochwałą słowną („dobry pies!”). Jak nauczyć psa leżeć? Naukę leżenia na komendę najlepiej rozpocząć po opanowaniu przez psa komendy „siad”. Instrukcja jak nauczyć psa „waruj”: Zamkniętą dłonią, w której trzymamy smakołyk, doprowadzamy psa do pozycji leżącej. Psy instynktownie się kładą, kiedy dłoń opiekuna z przysmakiem dotyka podłogi. Powtarzamy procedurę, tym razem bez smakołyku w zamkniętej dłoni. Wprowadzamy komendę słowną („waruj”, „leżeć”), w dalszym ciągu co pewien czas stosując motywator w postaci smakołyka w zamkniętej dłoni. Psa nagradzamy za każdym razem, gdy poprawnie wykona polecenie. Redukujemy gest dłonią, skupiając się na tym, aby pies wykonywał polecenie jedynie na dźwięk naszego głosu. Nagradzamy psa za wykonanie komendy. Przestajemy nagradzać psa przysmakami i zastępujemy je pochwałą słowną. Jak nauczyć psa „daj głos”? Istnieje kilka metod, jak nauczyć psa komendy „daj głos”. Pierwsza sprawdzi się w przypadku psów, które nadmiernie szczekają i opiekun chciałby zredukować ten kłopot. Za każdym razem, gdy pies zacznie samoczynnie szczekać, mówimy „daj głos” i podajemy przysmak. Po kilku- kilkunastu takich sytuacjach pies zrozumie związek między szczekaniem a komendą. Następnie wprowadzamy również komendę „cisza” lub „stop”. Robimy to za każdym razem, gdy pies przestaje szczekać. Druga metoda sprawdzi się u psów, które „proszą” o smakołyki, wydając głos. W tym celu bierzemy do ręki smakołyk i zatrzymujemy zamkniętą dłoń nad głową psa tak, aby nie mógł jej dosięgnąć. Gdy pies zacznie szczekać, wprowadzamy komendę i nagradzamy podopiecznego. Z czasem redukujemy podawanie przekąsek na rzecz pochwały słownej. Jak nauczyć psa dawać łapę? Nauczenie psa dawania łapy może przebiegać różnie. Niektórzy opiekunowie uzyskają spodziewany efekt przez samodzielne „podnoszenie” łapy psa, gdy on siedzi, a następnie wypowiadanie komendy. Wiele psów po pewnym czasie zaczyna kojarzyć „daj łapę” z podawaniem samodzielnie łapy opiekunowi. Dla niektórych jednak nie jest to jasna metoda. W takim przypadku sprawdza się wprowadzenie przysmaków. Umieszczamy przysmak w zamkniętej dłoni na wysokości nosa lub klatki piersiowej siedzącego psa. Prawdopodobnie podopieczny będzie próbował dostać się do smakołyku, a gdy nie będzie się to udawać za pomocą nosa, spróbuje łapą. W takiej sytuacji „przechwytujemy” ją, wypowiadamy komendę i nagradzamy psa. Z czasem pies powinien zrozumieć związek między komendą a oczekiwaną po niej akcją. Jak nauczyć psa „turlaj się”? Nauczenie tego polecenia będzie prostsze, jeśli nasz pies już umie wykonywać komendę „waruj”. Instrukcja, jak nauczyć psa komendy „turlaj się”: Wydajemy komendę „waruj”. Gdy pies się położy, garścią pełną smakołyków zachęcamy go do położenia się na boku. W tym celu przesuwamy dłoń z zamkniętymi wewnątrz smakołykami od boku jego głowy w stronę kręgosłupa i przeciwległego boku. Cały czas nagradzamy psa, jeśli podążając za naszą dłonią, położy się na boku, następnie znajdzie się w pozycji na plecach (z nogami w górze), a na końcu przeturla się na drugi bok. Powtarzamy wielokrotnie, dopóki pies nie zacznie turlać się płynnie. Gdy tak się stanie, nagradzamy go coraz rzadziej w trakcie ruchu. Redukujemy liczbę przysmaków i ćwiczymy wykonywanie turlania bez smakowitej nagrody, a jedynie za pomocą naszego gestu. Jeśli pies turla się już płynnie, wprowadzamy komendę głosową „turlaj”. Nagradzamy przysmakiem za każdy „fikołek”. Z czasem przechodzimy do nagradzania jedynie za pomocą pochwały.
Możesz nauczyć psa sztuczek w sposób, który będzie efektywny i przyjemny dla twojego pupila, a ty unikniesz frustracji związanej z brakiem zrozumienia twoich poleceń. Dzięki temu czas spędzony razem z psiakiem zaowocuje nie tylko nowymi umiejętnościami u niego, ale także wzmocnieniem relacji między wami. Spis treści: Każdy pies może robić sztuczki Jakich sztuczek może nauczyć się twój pies? Metody nauki sztuczek Sztuczka "Łapka" - dotykanie znacznika SSztuczka "Czołgaj się" Skakanie psa przez przeszkody Sztuczka "Ukłon" Smakołyk za wykonanie sztuczki - czy zawsze jest konieczny? Odpoczynek po intensywnej nauce sztuczek Jakich błędów nie popełniać podczas nauki psa sztuczek? Na koniec Każdy pies może robić sztuczki Każdy z trików, wymaga odmiennej techniki i indywidualnego podejścia do psa. Nie ucz wszystkiego na raz, ani nie wywieraj presji, by psiak łapał szybciej komendy. Najważniejsze jest to, by zarówno dla opiekuna, jak i pupila był to przyjemnie spędzony czas razem. Należy też rozróżnić wychowanie, od dodatkowych umiejętności. Na przykład komenda „na miejsce”, gdy wskazujesz pupilowi psie legowisko, by się na nie udał, nie jest sztuczką tylko wymogiem posłuszeństwa. Jakich sztuczek może nauczyć się twój pies? Możliwości psa, jeśli chodzi o sztuczki, są szerokie ze względu na jego spryt, inteligencję, a przede wszystkim chęć współpracy z człowiekiem. Najlepiej zacząć naukę od podstawowych umiejętności typu „siad”, „poproś” czy „podaj łapę”. Na następnym etapie możesz nauczyć psa o wiele bardziej zaawansowanych rzeczy jak czołganie się, wykonywanie slalomu, skoków przez przeszkody. Zasada jest zawsze taka, że nauka każdej sztuczki powinna przebiegać stopniowo, od najprostszych komend po trudniejsze wyzwania, przy czym powinny być zachowane odstępy czasowe pomiędzy nabywaniem kolejnych umiejętności twojego zwierzaka. Metody nauki sztuczek Każdy z trików, wymaga odmiennej techniki i indywidualnego podejścia do psa. Nie ucz wszystkiego na raz, ani nie wywieraj presji, by psiak łapał szybciej komendy. Najważniejsze jest to, by zarówno dla opiekuna, jak i pupila był to przyjemnie spędzony czas razem. Należy też rozróżnić wychowanie, od dodatkowych umiejętności. Na przykład komenda „na miejsce”, gdy wskazujesz pupilowi psie legowisko, by się na nie udał, nie jest sztuczką tylko wymogiem posłuszeństwa. Sztuczka „Łapka” – dotykanie znacznika W tym ćwiczeniu pies ma za zadanie dotknąć przygotowanego elementu, czyli znacznika. Może być on np. pod postacią deseczki, by było mu wygodnie kłaść łapę na płaskiej powierzchni. Wpierw umieszczasz element w niewielkiej odległości i za każdym razem, gdy twój pupil wykona ruch w stronę znacznika, nagradzasz go przysmakiem. Można też zastosować kliker, czyli przyrząd do generowania dźwięku, który zwierzakowi kojarzy się z aprobatą. Dzięki nagradzaniu pies stopniowo będzie się zbliżał do wyznaczonego przedmiotu, aż w końcu położy na nim łapę. Na początku dla ułatwienia możesz znacznik trzymać w ręku, ale nie naprowadzaj na niego łapy psiaka. Sam musi skojarzyć poprzez pochwałę, czego od niego oczekujesz. Sztuczka „Czołgaj się” Umiejętność czołgania się psa na komendę jest zarezerwowane dla zwierzaków na zaawansowanym poziomie, które przyswoiły sobie już łatwiejsze elementy treningu. Podczas nauki wpierw musisz zachęcić psa do położenia się. W tym celu obniż rękę ze smakołykiem do podłogi. Pies może wpierw położyć przednią część tułowia – nagródź go, ale nie przestawaj zachęcać do pełnego ruchu. Gdy położy tylną część, ponownie pochwal psa. Na kolejnym etapie nagroda powinna pojawić się dopiero wtedy, gdy psiak nie tylko położy się na ziemi, ale też wykona krok w twoim kierunku. Za każdym razem wymagaj, by ruch pełzający być coraz wyraźniejszy, aż do pełnego sukcesu. Dopiero gdy wykona pełną sekwencję, powinien dostać smakołyk. Na koniec dodaj komendę słowną oraz gest ręką. Dzięki temu nawet bez przysmaku, pies położy się i zacznie czołgać. Skakanie psa przez przeszkody Nie każdy pies jest stworzony do pokonywania przeszkód skokiem, ale są rasy, które wprost to uwielbiają i są na tyle zwinne i lekkie, że przyjdzie im to z łatwością. Jednak nawet takie psy potrzebują przed tym ćwiczeniem rozgrzewki oraz miękkiego podłoża, by nie doszło do kontuzji. Na rozruszanie mięśni przydać się kilkunastominutowy spacer. Następnie ustaw niewysoką przeszkodę i wydaj komendę „siad” i „zostań” i przejdź na drugą stronę bramki. Pokaż smakołyk i gestem zachęć psa do skoku i wydaj komendę „hop”. Po udanym ćwiczeniu nagródź, a jeśli się nie uda, ćwiczcie dalej. Sztuczka „Ukłon” Ten trik nie tylko jest sympatyczny, ale poprzez rozciąganie wzmacnia obręcz barkową psa. Wpierw obniż rękę, w której znajduje się smakołyk, a głowa psa za nią podąży. Nie wymagaj od razu, że pies się w pełni skłoni, nagradzaj każdy jego ruch głową w dół poprzez zgięcie łap. Stopniowo dąż, by gest się pogłębiał. Osiągniesz to, coraz bardziej obniżając rękę z nagrodą, przez co przednie łapy psy muszą mocniej się ugiąć. Pomocne będzie zastosowanie blokady z tyłu, by psiak nie mógł się cofnąć – może np. stać za nim kanapa. Gdy psu uda się dotknąć ziemi łokciami przednich łap, trening można uznać za udany. Na koniec zamień gest ręką, na komendę słowną „ukłon”. Smakołyk za wykonanie sztuczki – czy zawsze jest konieczny? Za każdym razem, gdy psiak wykonana poprawnie polecenie, powinien być przez ciebie nagrodzony. Dzięki temu otrzymuje informację zwrotną, że jesteś z niego zadowolony, a przyjemność z otrzymania pochwały powoduje u niego pozytywne wzmocnienie. Jednym z rodzajów nagród, szczególnie lubianych przez psy są smakołyki. Na początkowym etapie nauki dawaj je hojnie, za każdym razem, gdy psiak wykona oczekiwany ruch. Z czasem jednak dawanie bez ustanku przekąsek staje się kłopotliwe, więc stosuj zamienne nagrody. Równie dobrze podziała pochwała słowna z poklepaniem lub zgoda na zabawę na dworze np. poprzez tarzanie się w liściach. Przysmaki dalej mogą zostać nagrodą, ale dawaj już je za wykonanie całej sekwencji ćwiczeń. Odpoczynek po intensywnej nauce sztuczek Zazwyczaj nauka sztuczek przebiega intensywnie, bo pies angażuje się w całości w wykonywanie poleceń. Tym bardziej konieczne będzie potem jego wyciszenie i uspokojenie, bo może być zanadto podekscytowany, a zwłaszcza po wyczerpującym treningu, pies będzie potrzebował odpoczynku. Podczas snu zregeneruje się najszybciej. Pamiętaj, aby zapewnić odpowiednio miękkie legowisko dla psa, by chętnie się na nie udał. Dzięki temu uspokoi się szybko, a po drzemce będzie gotowy na dalszą naukę. Jakich błędów nie popełniać podczas nauki psa sztuczek? Błędy podczas szkolenia psa zazwyczaj dotyczą doboru miejsca i czasu. Po pierwsze pomieszczenie musi być na tyle przestronne, by umożliwiało futrzakowi swobodne manewry. Podłoże nie może być śliskie, bo może być to przyczyną kontuzji w razie poślizgnięcia się, więc odpadają płytki ceramiczne. Trawa, mata lub dywan będą właściwsze. Przy skokach podłoże nie może być z kolei za twarde, także nie ucz psa tego triku np. na betonie. Jeśli chodzi o porę, nie zaczynaj nauki, gdy pies jest zmęczony, ale weź pod uwagę również własną kondycję. Jeśli ty będziesz zmęczony, możesz reagować irytacją na to, że twój pupil nie łapie w lot komend. Wtedy wspólny czas mnie będzie ani przyjemny, ani owocny. Innym kardynalnym błędem jest niedostosowanie sztuczek, do możliwości fizycznych psa. Przy jego problemach z kręgosłupem lub tylną częścią ciała, stawanie na dwóch łapkach na komendę będzie bolesne. Nauka takich sztuczek może doprowadzić do pogłębienia kontuzji, więc lepiej skonsultować się z zoofizjioterapeutą, jeśli upierasz się przy tego typu ruchach, a on doradzi, jak wzmocnić tylną część ciała. Ważne jest też dostosowanie nauki do aktualnego poziomu futrzaka. Zbyt trudne zadanie, np. podczas śruby (okrążanie opiekuna tyłem przez psa) może przekroczyć możliwości motoryczne niewytrenowanego psiaka. Chodzenie do tyłu nie jest dla psa naturalne i może być zbyt skomplikowane, by pojął, o co nam chodzi. Tego typu sztuczki należy zostawić dla profesjonalnej szkolonych psów. Na koniec Nauka psa sztuczek służy przede wszystkim wspólnej zabawie i pogłębianiu relacji. Zawsze staraj się stworzyć dogodne warunki do treningu i nie wymagaj za dużo od swojego pupila, ale bądź konsekwentny i nagradzaj go tylko za udane sztuczki. Wtedy czas spędzony razem zaowocuje wzajemnym zaufaniem oraz poprawnie wykonanymi trikami.
Naucz psa komendy "Nie". Każdy pies powinien umieć takie komendy jak "siad", "leżeć" czy "nie". Komenda "nie" jest bardzo pomocna w oduczeniu psa różnych złych zachowań łącznie z żebraniem. Komendy tej możesz nauczyć psa trzymając przysmak wysoko nad psem i głośnym mówieniu "nie" jak pies zacznie podskakiwać aby go dostać.Przez aktualizacja dnia 18:58 Dziś omówimy krok po kroku naukę jednej z najbardziej podstawowych komend, czyli komendy „siad“. Jako narzędzie szkolenia świetnie sprawdzi się kliker lub inny sygnał markujący nagrodę. Pomoże on zbudować pozytywne skojarzenia z poleceniem, którego chcemy nauczyć naszego podopiecznego, tym samym przyspieszając proces przyswajania nowej wiedzy. Przed szkoleniem należy go uwarunkować, czyli po prostu nauczyć psa, że dany dźwięk (lub inny sygnał) wiąże się z otrzymaniem nagrody. Jak nauczyć psa siad? Przygotowanie psa do szkolenia Zanim przystąpimy do szkolenia, upewnijmy się, że zarówno pies, jak i my jesteśmy zrelaksowani, pozytywnie nastawieni i mamy ochotę współpracować. Warto pamiętać o kilku podstawowych zasadach: Nauka powinna być dla psa formą zabawy – w ten sposób czworonóg nie tylko znacznie chętniej podejmie się wykonywania ćwiczeń, ale też zyskamy wspaniałą możliwość budowania więzi i zaufania. W przyjaznych dla psa warunkach nowa wiedza jest najszybciej przyswajana. Lepiej przeprowadzić kilka krótszych sesji w ciągu dnia, niż jedną dłuższą, aby pies nie zdążył się zmęczyć ani znudzić, bo następnym razem może do szkolenia podejść mniej entuzjastycznie lub w ogóle odmówi współpracy. Sesję należy zakończyć w momencie, kiedy pies się jeszcze dobrze bawi, jest pełen pozytywnych emocji, dobrze i chętnie wykonuje polecenia. Podczas nauki nowej komendy ważne jest też, aby początkowo otoczenie było znajome i pozbawione niepotrzebnych bodźców rozpraszających. Kolejne dystraktory dokładamy z czasem, gdy pierwsze etapy nauki zostaną już opanowane. Zanim przejdziemy do nauki komendy „siad“, warto nauczyć psa reagowania na swoje imię poprzez budowanie z nim pozytywnych skojarzeń. Jak to zrobić? Wypowiadamy imię psa, gdy na nas spojrzy, natychmiast podajemy smakołyk – powtarzamy tę czynność wielokrotnie. Możemy też przy tym nagradzać psa w inny sposób, np. pieszczotami i pochwałami. Przyda się ponadto znajomość komendy skupiającej psią uwagę na właścicielu (np. „patrz”) oraz komendy zwalniającej (np. „ok”, „wolna/y”, „koniec”), czyli takiej, która daje psu sygnał, że może przestać wykonywać wydane polecenie i wrócić do swoich zajęć. Niektórzy właściciele łączą ze sobą komendę skupiania uwagi z imieniem – traktując właśnie imię jako ową komendę. Istotą jest jednak to, aby kojarzyła się ona psu pozytywnie, a bardzo łatwo zapomnieć się i użyć psiego imienia w kontekście negatywnym, na przykład strofując go. Jak nauczyć psa komendy siad? Polecenie „siad" to jedna z najbardziej podstawowych komend – taka, którą każdy pies powinien dobrze znać i umieć wykonywać zawsze, niezależnie od okoliczności. Nauczenie psa tej komendy przydaje się szczególnie w przypadkach, w których po prostu chcemy, aby pies pozostał w jednym miejscu i poczekał spokojnie, na przykład pod sklepem czy na spacerze, gdy spotykamy znajomego i chcemy chwilę przystanąć, by zamienić z nim kilka słów. „Siad" to jedna z najbardziej podstawowych komend, którą każdy pies powinien dobrze znać i umieć wykonywać.©Shutterstock Krok 1 Niewątpliwie podstawą nauki każdej nowej komendy jest to, aby pies dokładnie zrozumiał, co tak naprawdę mamy na myśli. Bez tego ani rusz. Niestety wielu właścicieli oczekuje od swojego pupila, że ten sam się domyśli. To duży błąd. Komunikacja z psem powinna być uproszczona do granic możliwości. Aby pokazać psu, co ma robić, należy wziąć smakołyk do ręki i bardzo powolnym ruchem przesunąć go od nosa do tylu, za psią głowę. Pies, śledząc ruch ręki ze smakołykiem, powinien odruchowo usiąść. Wówczas natychmiast musi zostać nagrodzony. Jeśli nie siada od razu, małymi krokami trzeba nagradzać każdy najmniejszy ruch, który będzie go do tej pozycji przybliżał (nawet delikatne ugięcie łap), jednak w odpowiedni sposób poprowadzona ręka powinna sprawić, że przykucnięcie będzie naturalną konsekwencją. Na tym etapie wprowadzamy już sygnał optyczny, otwartą, uniesioną w pozycji pionowej dłoń, która będzie wskazywała psu, co należy zrobić. Ćwiczenie należy powtarzać, za każdym razem nagradzając psa smakołykiem, gdy tylko wykona je poprawnie. Gdy kilkukrotnie wykona je płynnie pod rząd, można przejść do kolejnego kroku. Warto spróbować wycofać nagrodę w postaci smakołyka jak najwcześniej, aby pies nie traktował go jako warunku wykonania zadania. Nagrodą dla psa może być równie dobrze pochwała, chwila zabawy, czy cokolwiek innego, co sprawi psu radość i będzie go motywowało do dalszego treningu. Krok 2 Kolejnym etapem nauki jest nauka komendy słownej, czyli inaczej mówiąc, zbudowanie skojarzenia czynności ze słowem „siad“. Oczywiście można daną komendę skojarzyć z jakimkolwiek innym słowem, jednak należy mieć na uwadze, aby było ono intuicyjne, praktyczne oraz, co najważniejsze, zawsze jedno i to samo. Kilka słów opisujących tę samą czynność wprowadzi zamęt i spowolni szkolenie. Początkowo powtarzamy ćwiczenie z kroku pierwszego, mówiąc jednocześnie słowo „siad“ i nagradzamy psa dokładnie w momencie, w którym usiądzie. Krok 3 Kolejny krok jest bardzo ważny, ale niestety często pomijany – mowa tutaj o generalizacji komendy, czyli pokazaniu psu, że należy ją wykonać nie tylko w domu, w warunkach szkoleniowych, ale zawsze i wszędzie, niezależnie od ilości bodźców rozpraszających. Gdy już mamy pewność, że pies wie, co mamy na myśli i przyjmuje pozycję siedzącą, kiedy wypowiemy komendę „siad“, wykunując komendę nawet bez nagrody w postaci smakołyka, możemy powoli dokładać różnego rodzaju utrudnienia. Początkowo niech to będą różne miejsca o coraz wyższym poziomie trudności – hałasu i rozpraszaczy. Najpierw np. inne pomieszczenie w domu, później ogród, spokojne miejsce niedaleko domu, itd. – zwiększamy trudność stopniowo. Następnie możemy wprowadzić np. coraz większy dystans (najpierw wydajemy komendę stojąc tuż przy psie, później stojąc w odległości jednego kroku, dwóch, pięciu, itd.). Kolejnym krokiem może być praca nad kryterium czasu, przez jaki pies będzie wykonywał komendę – tutaj przydaje się znajomość wspomnianej już wyżej komendy zwalniającej. Istotne jest, aby nie wprowadzać tych wszystkich zmian naraz, ale stopniowo, aby pies miał szansę się do nich przystosować. Gdy podstawa jest już opanowana i pies potrafi poprawnie wykonać komendę bez względu na miejsce i czas, możemy pracować poza sesjami, wykonując ćwiczenie spontanicznie, w różnych codziennych sytuacjach. Przeczytaj również: Jak nauczyć psa podstawowych komend? Jak nauczyć psa aportować? Jak nauczyć psa przychodzenia na zawołanie? Jak nauczyć psa "leżeć? Jak nauczyć psa komendy "zdechł pies"?
Jaki jest najskuteczniejszy sposób ukarania psa? Jak złamać upartego psa? Jakie jest 7 poleceń do szkolenia psa? Jakiej komendy należy nauczyć psa? Czy powtórzyć komendę psu? Czy psy rozumieją, kiedy na nie krzyczysz? Czy mam ignorować psa, jeśli na mnie warczy? Dlaczego mój pies nie chce przyjść na wezwanie?Warto poświęcić trochę czasu i nauczyć naszego psa kilku podstawowych komend. Dobrze ułożony pies sprawia mniej problemów podczas spaceru. Fakt, że pies posłusznie wykonuje nasze polecenia jest też korzystny dla relacji między zwierzęciem a właścicielem (porządek i jasność w relacjach pozytywnie oddziałuje na samopoczucie psa). Jak nauczyć psa podstawowych komend Warto poświęcić trochę czasu i nauczyć naszego psa kilku podstawowych komend. Dobrze ułożony pies sprawia mniej problemów podczas spaceru. Fakt, że pies posłusznie wykonuje nasze polecenia jest też korzystny dla relacji między zwierzęciem a właścicielem (porządek i jasność w relacjach pozytywnie oddziałuje na samopoczucie psa). Nauka podstawowych komend nie jest wcale trudna. Najlepiej rozpocząć ją jak najwcześniej. Szczenięta bardzo chętnie i szybko się uczą. Wczesne rozpoczęcie nauki pomoże nam uniknąć późniejszych niepożądanych nawyków (które w późniejszym wieku mogą być trudne do wyeliminowania). Oczywiście, starszego psa również można nauczyć wykonywania komend, jednak zajmie to trochę więcej czasu. Zasady dobrego szkolenia Przede wszystkim musimy odpowiednio motywować zwierzę do nauki. Traktujmy szkolenie jak zabawę i zawsze nagradzajmy i chwalmy właściwe zachowania. Pamiętajmy, aby polecenia wydawać przyjaznym tonem, ale gdy trzeba bądźmy stanowczy. Nie karzmy też nigdy psa, gdy źle wykonał zadanie. Biciem i krzykami zdziałamy tylko tyle, że zwierzę straci do nas zaufanie i będzie się nas bać. Podczas uczenia psa powinniśmy być cierpliwi i mieć dobry nastrój. Jeśli mamy zły humor, lepiej nie rozpoczynajmy nauki – pies wyczuje nasze negatywne emocje i nauka nie przyniesie dobrych efektów. Nie wolno nam także rozpraszać psa – do nauki należy wybrać spokojne, zaciszne miejsce, gdzie nikt nie będzie psu przeszkadzał. Ważny jest także czas, jaki poświęcimy na naukę. Nie powinien być zbyt długi. Kwadrans wystarczy na nauczenie psa podstawowej komendy. Gdy zwierzę kilka razy wykona zadanie prawidłowo, należy je pochwalić i nagrodzić, a następnie zrobić przerwę na zabawę, aby nie znudzić psa zanadto szkoleniem. Nauka siadania Wydajemy słowną komendę „siad” jednocześnie przesuwając dłoń ze smakołykiem za głowę psa – skłoni go to do odruchowego przyjęcia postawy siedzącej. Gdy pies wykona zadanie prawidłowo, nagradzamy go smakołykiem i chwalimy. Powtarzamy polecenie kilka razy, za każdym razem chwaląc i nagradzając psa po dobrze wykonanym zadaniu. Wkrótce zwierzak na dźwięk komendy „siad” i widok uniesionej dłoni sam będzie przyjmował pozycję siedzącą. Nauka wstawania Rozpoczynamy od wyjściowej pozycji siedzącej (pies znajduje się po naszej lewej stronie). Przesuwamy rękę ze smakołykiem od nosa w stronę klatki piersiowej, jednocześnie wydając polecenie „stój”. Pies musi wstać, aby móc wziąć smakołyk. Gdy to zrobi chwalimy psa i nagradzamy smakołykiem. Powtarzamy ćwiczenie kilka razy, za każdym razem nagradzając poprawne wykonanie zadania. Wkrótce pies powinien wstawać na dźwięk komendy „stój” oraz widok uniesionej otwartej dłoni. Nauka warowania Gdy pies znajduje się w pozycji stojącej, przesuwamy dłoń ze smakołykiem w dół (od nosa w stronę klatki piersiowej, między łapy zwierzęcia), wydając komendę „waruj”. Pies powinien odruchowo się położyć. Gdy to zrobi, nagradzamy go smakołykiem i chwalimy. Po powtórzeniu ćwiczenia kilka razy, smakołyk nie będzie już potrzebny – pies będzie kładł się na dźwięk słowa „waruj” i widok dłoni skierowanej w dół. Nauka podawania łapy Zaczynamy od pozycji siedzącej. Patrząc psu prosto w oczy (w ten sposób skupiamy na sobie jego uwagę), wyciągamy do niego rękę i chwytamy jego przednią łapę, wydając jednocześnie słowną komendę „podaj łapę”. Nagradzamy psa za każdorazowe poprawne wykonanie polecenia. Po kilku powtórzeniach ćwiczenia, psiak powinien już sam wyciągać łapę na nasze polecenie. Nauka zostawania w miejscu Początkowo pies powinien być na smyczy. Wydajemy psu polecenie „siad” i chwalimy. Następnie odchodzimy około pół metra od psa, wydajemy komendę „zostań” i wyciągamy przed siebie wyprostowaną rękę z otwartą dłonią i palcami skierowanymi w górę (dla psa będzie to znak, że nie może iść za nami). Gdy pies wytrzyma kilka sekund w miejscu, nagradzamy go i chwalimy. Powtarzamy ćwiczenie aż pies opanuje zostawanie w miejscu. Następnie, gdy pies prawidłowo wykonuje polecenie „zostań”, wydajemy to polecenie i odchodzimy 2 kroki w prawo lub w lewo. Gdy pies na nas spojrzy, wracamy na miejsce. Gdy uda się nam skupić uwagę psa przez 15-30 sekund przy poruszaniu się w prawo lub w lewo, wydajemy polecenie „zostań” i odchodzimy kilka kroków do tyłu. Sukcesywnie należy zwiększać odległość i prędkość oddalania się. Za każdym razem, gdy pies dobrze wykona zadanie należy go pochwalić i nagrodzić. Naukę zaczynamy od zostawania w miejscu na komendę przez ok. 15 sekund, później stopniowo (gdy pies robi postępy) zwiększamy ten czas o 15 sekund (gdy pies potrafi zostać w pozycji siedzącej przez 1,5 minuty możemy to już uznać za sukces). Nauka chodzenia przy nodze Prawidłowe chodzenie przy nodze powinno wyglądać następująco: pies idzie przy lewej nodze opiekuna, prawie dotykając łopatką jego nogi, głowa powinna być zwrócona w stronę opiekuna. Naukę rozpoczynamy od komendy „siad” (pies musi znajdować się z lewej strony opiekuna). W lewej ręce trzymamy smakołyk, w prawej trzymamy koniec smyczy. Robimy krok naprzód, podsuwając psu pod nos smakołyk. Jednocześnie wydajemy polecenie „równaj”. Pies również powinien zrobić krok naprzód, aby dosięgnąć przysmak – chwalimy wtedy zwierzaka i nagradzamy przysmakiem. Stopniowo wydłużamy dystans i za każdym razem, gdy pies ładnie idzie przy nodze, chwalimy go i nagradzamy. Po pewnym czasie ograniczamy ilość smakołyków i gdy pies próbuje pociągnąć smycz lub nie idzie przy nodze wydajemy komendę „równaj”. Wkrótce zwierzak powinien opanować ładne chodzenie przy nodze. Nauka przychodzenia na zawołanie Ucząc psa komendy „do mnie” należy pamiętać, aby nauka przebiegała w następującej kolejności: nauka, korekta niepoprawnie wykonanego polecenia, bodźce zewnętrzne. Początkowo pies musi być na smyczy (nie spuszczamy go z niej dopóki nie nauczy się przychodzić na zawołanie za pierwszym razem). Najpierw należy wydać komendę „siad” i „zostań”. Odchodzimy na odległość smyczy (nie napinając jej) i wołamy wydajemy podekscytowanym głosem komendę „do mnie”. Gdy pies przyjdzie, nagradzamy go przysmakiem i chwalimy. Powtarzamy ćwiczenie, aż pies zacznie przychodzić na nasze zawołanie za pierwszym razem. Gdy pies już umie przychodzić na zawołanie za pierwszym razem, zamieniamy smycz na linkę o długości 5m i powtarzamy naukę. Później zwiększamy długość linki do 10m i powtarzamy proces szkolenia ponownie. Po opanowaniu przez psa umiejętności przychodzenia z przypiętą linką, uczymy go komendy „do mnie”, ale w obecności bodźców zewnętrznych (biegające psy itp.). Celem jest nauczenie psa przychodzenie na zawołanie mimo obecności rozpraszających bodźców. Gdy to opanuje, pozwalamy mu biegać z luźną linką i doskonalimy komendę „do mnie”: gdy pies pobiegnie np. za piłką, wołamy „do mnie” i natychmiast stajemy na lince – jeśli pies przypadkiem nie wykona polecenia, zostanie skorygowany. Ćwiczymy tak długo, aż pies nauczy się wykonywać polecenie bezbłędnie. Nie zapominamy o nagradzaniu i chwaleniu za każdym razem, gdy pies dobrze wykona zadanie. Polecane produkty data publikacji artykułu: 2009-07-14 Popularne teraz KomentarzeZIJpe.